Eksik Parça/Michelle Hodkin
Bu kitap nasıl bir kitaptı böyle? Yabancı bloggerlardan harika olduğunu duymuştum ama böylesine kafa karıştırıcı bir şey olacağı aklıma hiç gelmemişti.
Kitaba elime ulaştığı andan itibaren aşık oldum.Sırf o kapakta kullanılan yazı tipi bile harika gözüküyor ama kapak fotoğrafına daha çok hayran kaldım.Her neyse kitabımız Mara'nın bir mektubuyla başlıyor.Yazar herhalde demiş ki şu okurları en baştan bir merak içine sokayım.Bir kitabın ilk cümlesi 'benim adım Mara Dyer değil' olur mu? Sen nasıl bir yazarsın.Birde bu yetmezmiş gibi kitabın içerdiği tüm o tuhaflıklar var.İlk başlarda kızın deli olduğuna mı inanayım yoksa başka bir şey olduğuna mı diye hep ikilemde kaldım.Deli diyorum sonra deli olmadığını gösteren şeyler oluyor o zaman başka bir şey bu kız diyorum deli oluyor.Öyle işte kitap boyunca bir karar veremedim en sonuda zaten öyle bir şok etti ki etkisinden çıkamadım.
Kitapta tam her şeyi çözdüm diyorum.Bu kesin böyledir falan diye düşünüyorum pat! bambaşka bir şeye dönüşüyor kitap.Abartmıyorum uzun zamandır böyle beni allak bullak eden bir kitap okumamıştım.Kapağı kapadığımda bu neydi şimdi!? diye düşünmekten kendime gelemedim.Hemen ikinci kitabı istiyorum çünkü sorularıma cevap alamazsam kafayı yiyebilirim.
Bu arada Noah'tan bahsetmeyi unutmuşum.Güzel bir karakter ama öyle çok hayran kalmadım Noah'a.Bu birazda Mara'nın içinde bulunduğu durumdan kaynaklanıyor.Kitap boyunca erkek karaktere yoğunlaşamıyoruz çünkü ortalıkta bir sürü bilmece var ve onları çözmeye çalışırken normal hayat okurun ilgisini pek çekmiyor.Kitapta en sevdiğim karakterlerden biri Mara'nın ağabeyi Daniel'dı.Çok harika bir karakter ve Mara'yla ikisini okumaktan çok keyif aldım.
Uzun lafın kısası bence bu kitap son zamanların en acayip kitabı ve okunmaya değer.
Uzun lafın kısası bence bu kitap son zamanların en acayip kitabı ve okunmaya değer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder